Þreyta

Ég skil þetta ekki alveg. Þegar ég er á Íslandi þá er ég þreyttari heldur en annarsstaðar á hnettinum. Mig grunar að það að búa hér sé svo áreitandi að það hálfa væri nóg. Nú hef ég verið hér og hvar um heiminn að vinna í gegnum árin, fullur af orku og einbeittur. Maður sér muninn - hér heima er stöðug skothríð úr öllum áttum, bara póstlúgan ein reytir mann til reiði, 70% bréfa eru hreinn óþarfi, veðrið, myrkrið, síminn, tilætlunarsemis-samfélagið ásamt röfl skrifum eins og þessum sem þú ert að lesa. Ætli þetta sé ekki stundar pirringur, þegar maður setur allt í samhengi þá er ekki undan neinu að kvarta, þannig að í augnablikinu ætla ég að flokka þessa þreytu sem vanþakklæti, skorti á fókus á ágætum eigins lífs, hætta að láta umhverfi fara í taugarnar á mér, og svíkja þessi loforð í fyrrmálið að vestrænum sið. Amen.

Athugasemdir

[Ólafur fannberg, 24.1.2007 kl. 08:20]

skil þig finn það sama hér á landi...