Ljóðsæla

Hér eru nokkrar línur sem Vilborg nokkur Eggertsdóttir frá Kvennabrekku orti um forsætisráðherrann okkar fyrrverandi að ég held, eða einhvern dreng með krullur, er ekki alveg viss.

Sól er yfir sundum
sveipuð dýrðarljóma
Leiftur frá liðnum stundum
lætur allt enduróma.

Sumar og sólardagar
svífa í vitundinni.
Grundir og grænir hagar,
geymast í minningunni

Um drenginn litla, ljósa,
lífsins undrið bjarta.
Krafðist þess að kjósa,
kraft síns eigins hjarta.

Krullur á smáum kolli,
kunni þá lítt að njóta.
Óla andúð því olli,
öll á brott nú fljóta.

Man hún mamma drenginn,
milda, mjúka arma.
Sterka kærleiksstrenginn,
streyma tár á hvarma.