Himintunglin

Mikið rosalega fá stjórnmálamenn að blaðra á hverjum einasta degi í fjölmiðlum. Þetta er eins og ónotatilfinning sem sest að í manni, eitthvað sem maður vill losna við en verður bara að bíða uns í líður hjá. Stjórnmálablaðrið er verra með þetta, þar eru öll sund lokuð, maður getur ekkert flúið fyrir þessu.

Af hverju geta þeir ekki bara verið inn á alþingi og bablað, þeir sem hafa áhuga get skoðað þá í sjónvarpinu þaðan. Þá yrðum við laus við þennan óskapnað. Svo skil ég illa afhverju við höfum valið sjórnmál til að fá alla þess fjölmiðlaathygli. Það kannski liggur ljóst fyrir, að þetta séu málin sem varða okkar umhverfi og stjórnarfar og þessvegna eigi þau að fá athygli.

Afhverju má ekki bara gefa kvikmyndagerðarmönnum þessa athygli, þá gæti maður röflað ofan í landann sínar skoðanir á himintunglum kvikmyndanna. Þá fyrst yrði gaman.

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 20.3.2007 kl. 08:43]

Munurinn er sennilega sá að við þurfum að vekja athygli á verkum okkar en hinir að fela þau. Hvað gerir maður ekki, sem hefur eitthvað á samviskunni. Hann blaðrar út í eitt um ekkert og aðra, svo engin komist að með spurningar um hann sjálfan.

Hér snýst fjölmiðlun um spin og spindoctorar eru út um allt að draga athygina frá meginefninu með að gefa fáránlegum smámálum alla athyglina. Baki hverri umræðu og hverri frétt eru falin markmið. (hidden agenda)

Maður þarf skandal til að draga athyglina frá skandal, þess vegna getum við ekki notið þessa ljóss, siðprúðir skapararnir.  Svo snýst þetta ekki um sköpun heldur niðurrif á báða bóga.

Eitt af þeim dæmum, sem ég nefni um ljótann sannleika er vaxtaokur og verðtrygging (fyrir utan allt annað okur) Ef þú færð lánaðar 10 millj. í Íslenskum krónum til 40 ára, þarft þú að snara út 56 milj. fyrir rest miðað við stöðuna í dag. Takir þú hinsvegar samalán til hálfs í japönskum jenum og svissneskum frönkum verður upphæðin 18 millj.

Til að eignast sómasamlegt þak yfir höfuðið, þarf meðaljóninn að snara út 100.000 á mánuði frá tvítugu til sextugs, bara fyrir það!

Svo er básúnað, hve rík við erum. Raunin er sú að við erum bundin á klafa stöðugrar þrælkunnar á dýrmætustu árum æfinnar og getum ekki notið afraksturins fyrr en í ellinni.  Ef þá, því þá eru lúsakjör, sem bíða okkar, þrátt fyrir dyggðugan lífeyrissparnað og áhyggju efnin orðin heilsufarsleg, frekar en efnahagsleg.

Ég skil ekki að fólk sjái ekki í gegnum þetta.  Erum við sauðir eða menn? 

[Kleópatra Mjöll Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 20.3.2007 kl. 13:41]

veit ekki hvort ég mundi eitthvað frekar nennað að hlusta á blaðrið í ykkur ;)

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 20.3.2007 kl. 14:22]

Æ erum við ekki bara litlar mýs sem kettirnir leika sér að allan liðlangan áratuginn og lengur? Með hjáróma litlar raddir sem tísta þegar kötturinn bítur fast og meiðir...Náum okkur sjálf í einhvern plástur sem hjálpar okkur að gleyma og stillum okkur upp aftur sem lífvana kisuleikföng. Bíðum eftir að kettir sjái hag í að hætta að hrella okkur. Þurfum kannski að bíða aðra öld.

[gerður rósa gunnarsdóttir, 20.3.2007 kl. 18:39]

Við eru ekki bara sauðir, heldur vel rúnir sauðir.