Bjórþamb

Það er langt síðan að ég hef fengið mér bjór tvo daga í röð. Á föstudagskvöldið sem og laugardaginn sat ég við bjórþamb (þ.e. 2-3 bjórar sitthvort kvöldið). Ég hef aldrei þolað mikið af þessu alkahól-sulli, blessunarlega, því það tekur frá orku og einbeitingu, og er stórlega ofmetinn skemmtifélagi.

Hvað um það, þetta var gott að sprikla aðeins, við erum búin með fimmtu viku af átta og erum að ganga inn í sjöttu viku. Allt hefur gengið snuðrulaust fyrir sig fyrir utan einstaka upphlaup og stæla í leikstjóranum sem þykist vita flest betur en aðrir. 

Á ljósmyndinni öskrar leikstjórinn á Ingvar E. Siguðrsson og Pétur Jóhann, skipanir um hvernig þeir eigi að finna barnið í sjálfum sér.

Áfall

Tökulið Poppoli hefur verið að taka upp á veitingastað hér í borg. Þetta rúllar ágætlega, ég hef nokkrum sinnum skilað fólki heim um hálfsex, og í gær vorum við búin klukkan korter í sex, þetta er vissulega áfall þar sem áætlað var að koma fólki heim klukkan fimm. Ef þetta gerist aftur mun ég segja af mér sem forseti poppoli.

Á myndinni spöglera Unnur og Pétur um eitthvað sem ég man ekki. Enda skiptir það ekki máli, við erum bara að taka myndir af fólki að tala og hreyfa sig.

Það er svo ótrúlega manngefandi að lesa bloggið hérna á mbl, að sjá inn i líf og hugarheima fólks um þetta og hitt. 

Það er samt þannig að 90% af þessu bloggi afhjúpar hversu upptekin við erum af okkur sjálfum. Rétt eins og undirritaður með sínu bíóbabbli. Held þó það sé skárra en þessar kosninga-blogg-síður sem ætla mann lifandi að drepa. 

 Ég flyt til Chigago í ágúst næstkomandi og hætti þessu kvikmyndaströggli, hef ráðið mig þar í að gera einföld vídeóverk fyrir ónefndan aðila. Verður gaman.

 Húllumhæ.

Vandamál annarra

Lífið er komið í gang aftur í bili. Búin að vera prýðilega vika í tökum á Stóra planinu. Gott að fá helgarfrí. Það er mikilvægt að fá góðan svefn yfir vikuna, svo maður sé úthvíldur. Ég hef hinsvegar ekki náð að sofa mikið því ég asnaðist til að kaupa einhverja seríu af sjónvarpsþáttunum E.R. og þessir ansk. þættir hafa haldið mér vakandi of lengi. Í hvert einasta skipti sem ég ætla að fara slökkva og aumast í bólið þá fær einhver krabbamein.

Merkilegt hve vandamál annarra eru þessari góðu sál svo djúplega hugleikin. Svona er maður góður. Ekki skrítið að hlý sammannkenndar-tilfinning fylgi manni allan daginn.

Lítið making of

Sæmilega mikið að gera. En samt svo lítið. Henti litlu "making of" inn á síðuna hjá okkur fyrir myndina Stóra Planið. Smellið hér til að sjá aðeins úr tökum. Knúsirí.

Myndir úr tökum

Kláruðum í gær viku 3 í tökum af Stóra planinu. Henti nokkrum mynd upp á netið. Ljósmyndirnar tók Norðmaðurinn Rune Kippervik. Í tökunum var Pétur Jóhann hundeltur af lögregluþjónum undir öruggri handleiðslu Ladda. Helgi Sverrisson eldaði veislumat ofan í liðið. Þorvarður Björgúlfsson kom og var gestatökumaður hjá okkur, hann mundaði steady-cam-ið af stakri snilld. Utan þess var þetta bara sama bablið. Amen. Smellið hér til að sjá myndirnar.

Góðar hugmyndir

Fékk ótrúlega fína hugmynd að kvikmynd. Bið ykkur kæru lesendur að fara leynt með þetta, ætla að skrifa handritið um leið og ég er búin að mynda þessa sem ég er í. Hugmyndin er ný, og nokkuð sem ekkert ykkar hefur séð eða heyrt áður. Því bið ég sérstaklega aðra kvikmyndagerðarmenn um að lesa alls ekki hugmyndina hér að neðan. Svona af því ég er að opna hugmyndasmiðjuna mína, þá skal ég láta nokkrar pælingar flakka.

01
Fyrsta myndin gengur út á það, að til dæmis einhver svona miðaldra "tínd-í-sjálfri-sér" / "búin að missa tilganginn fyrir lífinu" - manneskja, annaðhvort karl eða kona, skiptir alls ekki máli - ehm, já, að einhver svona týpa, s.s. fyrstu 17 mínúturnar gætu farið í að sýna hversu innantómt líf þessarar manneskju er. En svo einhvern veginn kemur barn í líf þessarar manneskju (annaðhvort kemst viðkomandi að því að hann/hún átti barn, eða kannski bara er það skilið eftir fyrir utan hjá henni, jafnvel að þetta sé eitthvað svona vandræðabarn). Nema hvað, fyrst heldur aðalsöguhetjan okkar að hún kikni undan álaginu, en viti-bloddí-menn, hún lærir að elska sjálfa sig og þessvegna aðra (harðbannað að stela þessu).

02
Svo er önnur, datt í hug að t.d. eitthvað svona "hot" par væri að keyra í eyðimörk til dæmis (eða bara í nóttinni fattiði), og þá allt í einu BILAR bíllinn!!!!!!!!!! Parið fer t.d. á eitthvað hótel en gerir sér ekki grein fyrir að vofveiflegir atburðir eiga sér stað þar í skjóli nætur. Svo bara fjallar öll myndin um eina nótt þar sem þau annaðhvort lifa þetta af eða bara drepast (er ekki enn búin að hugsa það til enda).

03
Ég ætlaði að gera svona mynd eins og "The Breakup" með Jennifer Aniston og Vincent Vaughn, þar sem fólk skilur og nær EKKI saman aftur, en ótrúlegt en satt, þeirri var stolið frá mér. Samt ótrúlega góð mynd, og afar sorglegt að þau skuli ekki hafa náð saman (tók vel á að horfa á endinn - svo biðst ég að sjálfsögðu afsökunar ef ég er spilla endinum fyrir einhverjum, sorrí sorrí sorrí).

04
Svo þegar ég er kominn langt í þessum bransa, og farin að vinna í hollívúdd, þá ætla ég að ráða einhvern frægan leikara til að leika í mynd eftir mig og láta hann leika með einhverjum flottum hreim.

Ég er með fulla skúffu af svona hugmyndum. Þetta eru allt frábærar pælingar hjá mér, maður verður að vera orginal til að komast áfram í þessum bransa.

Ehm, ætla í fótabað, hunkí dú.

Slæmt andrúmsloft

Gríðarlega slæmt andrúmsloft hefur verið í upptökum á stóra planinu. Ég vil alls ekki leggjast svo lágt að nefna einhver nöfn, enda kemur það engum við hversu hræðilegt það er að vera á setti. Þetta vandræðaástand er engum að kenna, heldur er þetta eitthvað sem fólk kemur með heiman frá. Hollur matur er í eldhúsinu hjá okkur og því ekki við fyrirtækið að sakast þegar prumpukórinn fer af stað. Það er því rangt sem hefur komið fram í fjölmiðlum, að móðir mín sæla sem eldar ofaní okkur sé sökudólgurinn, heldur eru þetta óvandaðir einstaklingar sem ættu að líta í eigin barm (eða mataræði) áður en hlaupið er með svona í fjölmiðlana.

Teaser Stóra Planið

Fyrir áhugasama þá hentum við inn litlum teaser fyrir Stóra Planið. Ekki viss um íslenska heitið á slíku, man þó að Ásgrímur Sverrisson kvikmyndagerðarmaður þýddi þetta sem "kitlu" að mig minnir, og trailer kallar hann stiklu. Get verið að einhver annar eigi heiðurinn að þessum þýðingum, er þó nokkuð viss að Ási muni þá leiðrétta mig hér. Hér er hægt að sjá kitluna góðu.

Haraldur

Í dag er frí í tökum, enda sunnudagur, dagur guðs. Það er þó ekki frí, því einn karakter í myndinni okkar heldur áfram að kvelja mig þar sem ég klippi hann. Þetta er ein merkilegasta kvikyndi sem hefur skriðið inn á klippiborðið hjá mér. Þetta er hann Haraldur Haraldsson grunnskólakennari hefur verið í tökum hjá okkur þessa vikuna. Karakterinn er meistaralega túlkaður af Eggerti Þorleifssyni í mynd okkar Stóra Planið. Þetta er maðurinn sem tekur handrukkarann Davíð (Pétur Jóhann) upp á arma sína, faðmar, kvelur og kennir. Þennan mannskratta skapaði Þorvaldur Þorsteinsson höfundar bókarinnar ásamt Eggerti. Ég hef nokkrum sinnum hitt hann Harald, bæði í sjálfum mér og samferðamönnum, þetta er manntýpa kvalin af minnimáttakennd, gæddur botnlausri þörf til að lyfta sjálfum sér upp á kostnað annarra þó staðfastur í þeirri trú að hann sé frelsarinn sjálfur endurfæddur. Það er því ekki að furða að ég flýji inn í bloggið frá Haraldi, það tekur á að horfa á mannfýluna.

Fótabað

Einhvern veginn útundan mér, í þessum kvikmyndatökum, sé ég að það eiga kosningar að fara fram bráðlega. Mér er gersamlega fyrirmunað að skilja áhuga manna á þessu fyrirbrigði. Ég virði að sjálfsögðu kosningaréttinn en guð minn góður hvað þetta er leiðinleg tík þessi pólitík. Sjálfhverfnin hjá hverjum flokki er eins og monthani grunnskólabekkjarins, ef öllum monthönunum líkar ekki við hann þá híar viðkomandi á hinn. Það sem ég skil ekki, til að vera nákvæmur, er hversu vanþroskað fyrirbrigði þetta er. T.d. í Bandaríkjunum, til að bjóða sig fram, þarf maður að hata homma, en eiga kannski lesbísa systur og elska hana, vilja vernda ísrael frá vondum aröbum og vilja sýna hermátt reglulega og yadi yadi ya. Hérna heima er þetta svipað, þó eðlilega í smærri skömmtun vegna fæðar. Hér eru allir að missa sig í málæði yfir því hvað "við" og "okkar" stefna sé rétt.
-
Það merkilega við þetta er að allir virðast taka þátt í þessum bananagangi. Legg ljúfmannlega til, án þess ég að viti baun í bala hvað sé best fyrir heiminn, að við bara séum næs við hvort annað, hlúum að eigin rassi og samferðamönnum í lífinu. Er eitthvað flókið við það, þarf eitthvað mikið að tala um það, og, þarf eitthvað sérstaklega að monta sig af því, að hafa verið góður við aðra. Eins og t.d. bankarnir þegar þeir pissa peningum í einhverja átt og fá svo fjölmiðla-plögg allstaðar fyrir þessar krónur sem þeir missa úr vösunum í þrisvar sinnum dýrari afmælisveislu sína.
-
Sussum svei,  þvílíkt blaður, sendi knús, ætla í fótbað.